Πηγή δημοσίευσης η Έδρα Φυσιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.
Οι παλιοί δεν τρώγανε και πολλά ψητά. Δεν είχαν το χρόνο να ανάβουν συχνά φωτιά , από τη μια και από την άλλη , δεν είχαν άφθονες μπριζόλες και φιλέτα για να ψήνουν. Τα Χριστο
ύγεννα έσφαζαν το γουρούνι και έβγαζαν το χειμώνα με λουκάνικα και καρβουντιστό στο λίπος. Το αρνί σφάζανε το Πάσχα και κανένα κοκόρι, κότα ή κουνέλι εις εορτάς και αργίας ή όταν ήταν κάποιος άρρωστος. Τηγανιτά και μαγειρευτά τρώγανε κάθε μέρα σχεδόν. Καρκίνους και καρδιοπάθειες δεν θυμάμαι εγώ στο χωριό μου τότε. Στις μέρες μας, γιατροί, διαιτολόγοι και διατροφολόγοι συστήνουν τα ψητά ως υγιεινά, επειδή τα τρόφιμα όταν ψήνονται χάνουν μέρος από το λίπος τους, και είναι λιγότερο λιπαρά. Ως εδώ, καλά τα λένε. Tο πρόβλημα με τα ψητά είναι όταν καίγονται. Στα καμένα μέρη των τροφίμων υπάρχει βενζοπυρένιο, που έχει μεταλλαξιογόνο δράση. Για να καταλάβουμε τη δράση του βενζοπυραίνιου στη δημιουργία καρκίνου, παραθέτω ένα απόσπασμα από συνέντευξη που είχα την τιμή να μου παραχωρήσουν οι καθηγητές Άγγελος Ευαγγέλου και Σπύρος Καρκαμπούνας στην έδρα Φυσιολογίας του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Εκεί κάνουν έρευνα με καλά αποτελέσματα κατά του καρκίνου. Η συνέντευξη με τους καθηγητές δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Holistic Life.
Η ανακάλυψη των αντικαρκινικών ουσιών.
Η φωτεινή προσωπικότητα του Καθηγητή Γ. Καλλίστρατου, καθόρισε μια επίπονη και επίμονη επιστημονική διαδρομή που συνεχίζεται ως τώρα από τους συνεργάτες του.
Σπούδασε Οδοντιατρική, Χημεία και Ιατρική στην Αίγυπτο, Ελλάδα και Γερμανία. Απέκτησε δύο διδακτορικά διπλώματα από το Πανεπιστήμιο του Αμβούργου, εξειδικεύτηκε στην Κλινική Χημεία. Εργάστηκε ως ακαδημαϊκός ερευνητής στην Γερμανία πολλά χρόνια, κυρίως στο Ινστιτούτο Max Planck, από όπου και προτάθηκε ως υποψήφιος για το βραβείο Νobel Φυσιολογίας και Ιατρικής.
Επειδή θα ήταν ωφέλιμο αναφερθούμε εκτενέστερα στην σπουδαία προσωπικότητα του Γ. Καλλίστρατου, θα σας παραπέμψουμε σε ειδικό άρθρο σε άλλη σελίδα της Holistic Life.
Προς το παρόν τον βρίσκουμε στο Ινστιτούτο Max Planck της Γερμανίας, όπου με μια ομάδα από το Μιλάνο μελετούσαν ένα λιποειδές πολυορμονικό το οποίο βρίσκεται σε υψηλές τιμές στο οργανισμό όσων πάσχουν από λευχαιμία και καρκινικούς όγκους .Το λιποειδές αυτό το ονόμασαν μαλιολιπίνη (κακή λιπίνη). Στην προσπάθεια να απομονώσουν τη μαλιολιπίνη για να δημιουργήσουν ένα τεστ ώστε να την ανιχνεύουν έγκαιρα , για την πρώιμη διάγνωση του καρκίνου, ανακάλυψαν τις ουσίες που αδρανοποιούν τις καρκινογόνες ουσίες!
Μαζί με τον γνωστό Γερμανό Φυσικό Alexander Fau, στο εργαστήριο ουρολογίας Τimmerman, δοκίμασαν να χορηγήσουν σε μεγάλα ζώα (χοίρους, αγελάδες) το ισχυρό καρκινογόνο βενζοπυραίνιο, ώστε να αναπτύξουν καρκινικούς όγκους και να πάρουν από το σώμα των ζώων αυτών τους όγκους να τους εκχυλίσουν και να παράξουν αρκετή ποσότητα μαλιολιπίνης ώστε να μπορέσουν να κάνουν τα τεστ ανίχνευσης μέχρις ότου την κάνουν συνταγή για να την έχουν στα εργαστήρια.
• Το βενζοπυραίνιο είναι γνωστό χημικό καρκινογόνο που περιέχεται μεταξύ άλλων και στον καπνό του τσιγάρου, στην άσφαλτο ,στο ψημένο στα κάρβουνα κρέας κ.α. Η ποσότητα που δημιουργεί καρκίνο σε 80 μέρες στα πειραματόζωα στο μέγεθος αρουραίου, είναι 10 χιλιοστά του γραμμαρίου, ποσότητα που υπάρχει μέσα σε 2.000.000 τσιγάρα.
Παρ’ όλο που οι επιστήμονες χορήγησαν βενζοπυραίνιο σε υψηλές ποσότητες (2-5 gr) σε κάθε ζώο, δεν δημιούργησε καρκίνο στα ζώα αυτά! Αυτό το παράδοξο, έκανε τους επιστήμονές να σκεφτούν ότι στο σώμα των ζώων υπήρχαν ουσίες οι οποίες εξουδετέρωναν την καρκινογόνο δράση του βενζοπυραινίου!
• Η ρύπανση από την πλευρά των πετρελαιοειδών είναι κυριαρχούσα. Δεύτερη είναι η ρύπανση από τη διασπορά των μετάλλων, η οποία είναι πιο ανθεκτική και πιο επιβλαβής!
Με μια σειρά συστηματικών πειραμάτων ο Γ. Καλλίστρατος και ο Α. Faou ανακάλυψαν ομάδες ουσιών οι οποίες υπάρχουν στο σώμα των ζώων και του ανθρώπου και εξουδετερώνουν τα χημικά καρκινογόνα που μοιάζουν με το βενζοπυραίνιο, ή τους πολυκυκλικούς υδρογονάνθρακες , τα φυτοφάρμακα κ.λ.π!!!
• Συνέθεσαν και κάποιες ουσίες, αλλά όταν τις δοκίμασαν στα πειράματα, διαπίστωσαν ότι οι συνθετικές αυτές ουσίες είναι πιο τοξικές. !
Στη συνέχεια ανακάλυψαν μια βιοχημική οδό μέσα στο σώμα των εμβίων όντων, την οδό των πολυαμινών. Δοκιμάζοντας τις πολυαμίνες, είδαν ακόμα πιο εντυπωσιακά αποτελέσματα κατά του καρκίνου! Δημιούργησαν ένα κατάλογο ουσιών τις οποίες παράγει το ίδιο το σώμα και εξουδετερώνουν τα καρκινογόνα.. Δοκίμασαν σε πειράματα, in vitro περισσότερο και in vivo, τις φυσικές αυτές αντικαρκινικές ουσίες και είδαν καταπληκτικά αποτελέσματα! Ανακάλυψαν δηλαδή τα γνωστά σε όλους μας σήμερα, αντιοξειδωτικά.
Ο γνωστός Αμερικανός Νομπελίστας Βιοχημικός Linus Pauling πήρε στοιχεία και άρχισε να εργάζεται επί του θέματος αυτού .Είναι οι θεωρίες του Pauling που καθιέρωσαν την εποχή εκείνη την αντικαρκινική δράση υψηλών δόσεων βιταμίνης C.
Η συνέχεια στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων….
Βιταμίνες, προβιταμίνες….
Το 1978 ο Γ .Καλλίστρατος έρχεται στην Ελλάδα ως καθηγητής Πειραματικής Φυσιολογίας στην νεοσύστατη Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.(Το 1978-79 Κοσμήτορας της Ιατρικής Σχολής, 1979-80 αντιπρύτανης, 1980-81 πρύτανης, 1981-82 προπρύτανης Πανεπιστημίου Ιωαννίνων).
Τα πειράματα τα σχετικά με τις αντικαρκινικές ουσίες συνεχίστηκαν στο Τμήμα Φυσιολογίας του εν λόγω Πανεπιστημίου Στην ερευνητική ομάδα του Γ. Καλλίστρατου μετέχουν και οι νυν Καθηγητές της Σχολής Α. Ευαγγέλου και Σ. Καρκαμπούνας. Μετά τον θάνατο του Γ. Καλλίστρατου στις 21.6.2001, οι έρευνες δεν σταμάτησαν .
Ο Καθηγητής Α. Ευαγγέλου και ο Καθηγητής Σπύρος Καρκαμούνας θυμούνται:
« Ο Καθηγητής Καλλίστρατος ήταν σπουδαίος άνθρωπος και Επιστήμων! Συνεργάστηκα μαζί του ως Επιμελητής από τότε που ήρθε στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, λέει ο Α. Ευαγγέλου. Στην ομάδα προστέθηκε και ο Σπύρος Καρκαμπούνας ο οποίος ήταν φοιτητής τότε.
Αποφασίσαμε τα πειράματα να τα κάνουμε όχι τόσο in vitro αλλά πιο πολύ in vivo, δηλαδή, πιο βιολογικά . Σε αυτά τα in vivo πειράματα δοκιμάσαμε ουσίες φυσικές ,ατοξικές ,από τις οποίες οι πιο σημαντική ήταν το ασκορβικό οξύ, δηλαδή η βιταμίνη C,αλλά και καροτένια .Επίσης δοκιμάσαμε συνδυασμούς φυσικών ουσιών και είχαμε πολύ ενθαρρυντικά αποτελέσματα! Είδαμε ότι οι φυσικές ουσίες λειτουργούσαν και προληπτικά και θεραπευτικά κατά του καρκίνου! Τις εργασίες αυτές τις δημοσιεύσαμε σε έγκυρα διεθνή περιοδικά.
• Καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι ουσίες σαν αυτές που παίρνει ο άνθρωπος από τη διατροφή του όπως η βιταμίνη C, η βιταμίνη Ε, το β-Καροτένιο κ. α, ουσίες δηλαδή που περιέχονται και σε σκευάσματα τα οποία είναι εγκεκριμένα από τον ΕΟΦ και είναι μη τοξικές και έχουν ήπιες παρενέργειες ,μπορούν να ενισχύσουν τον οργανισμό και θα μπορούσαν να δοκιμαστούν και σε ανθρώπους, χωρίς να κινδυνεύει ο ασθενής.
• Να διευκρυνήσουμε εδώ, ότι πιθανότατα, οι ουσίες αυτές , συνδεδεμένες και με άλλα μόρια, απορροφώνται καλύτερα από τον οργανισμό και σε υψηλότερα ποσά. Η μονοθεραπεία μπορεί να δημιουργεί, αντί να εξουδετερώνει τις ελεύθερες ρίζες .Για παράδειγμα η βιταμίνη C όταν χορηγείται μόνη της, αντιμετωπίζοντας το οξειδωτικό στρες, μετατρέπεται και αυτή σε μία ελεύθερη ρίζα, την ασκορβική ρίζα η οποία είναι μεν βραδεία και δεν είναι τόσο τοξική, , αλλά μπορεί να προκαλέσει ζημιά. Και η βιταμίνη Ε παράγει μια τοκοφελινική ρίζα αντιμετωπίζοντας το οξειδωτικό στρες . Το μυστικό είναι να δίνεται ένας συνδυασμός, ώστε η μία ουσία να εξουδετερώνει τις παρενέργειες της άλλης!
• Επίσης να σημειώσουμε κάτι που έχουμε παρατηρήσει κι εμείς στα πειράματα που κάνουμε: αν η ποσότητα βιταμίνης C που χορηγούμε είναι μικρότερη από όσο χρειάζεται, όχι απλώς δεν θεραπεύει, αλλά αντίθετα μπορεί να επιταχύνει βιολογικές αντιδράσεις! Τα 40 mmol στα σωματικά υγρά είναι ένα καλό επίπεδο για να δράσει θεραπευτικά η βιταμίνη C. Σε συγκέντρωση 10mmol, για παράδειγμα, που είναι χαμηλό επίπεδο, η βιταμίνη C πυροδοτεί τις ελεύθερες ρίζες!!! Το γεγονός αυτό είναι γνωστό από το 1890 ως “ αντίδραση Fenton”. Αντίθετα, όταν η συγκέντρωση στα σωματικά υγρά είναι πάνω από τα 40 mmol, τότε δεν υπάρχει τρόπος να αναπτυχθούν ελεύθερες ρίζες. Σήμερα που το περιβάλλον είναι επιβαρυμένο και ο τρόπος ζωής έχει αλλάξει, χρειάζεται ο άνθρωπος 60mmol την ημέρα για να εξουδετερώσει τις ελεύθερες ρίζες. Βέβαια το επίπεδο των βιταμινών που χρειάζεται κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικό και θα πρέπει κανείς να παίρνει βιταμίνες ανάλογα με τις ανάγκες του οργανισμού του.
• Στη θεραπεία του καρκίνου, πρέπει να πετυχαίνουμε υψηλά επίπεδα για να έχουμε καλά αποτελέσματα. Οι πρώτοι που κάνανε πειράματα με βιταμίνη C ήταν ο Νομπελίστας Linus Pauling και ο Xειρουργός Ewan Cameron από τη Σκωτία. Χορηγούσαν σε καρκινοπαθείς τελικού σταδίου 10 gr βιταμίνης C ενδοφλεβίως, με πολύ καλά αποτελέσματα ! Αλλά και ο Ιάπωνας γιατρός Μ.Kodama θεράπευσε καρκίνο του πνεύμονος σε 3 μήνες με ισχυρές δόσεις βιταμίνης C ενδοφλεβίως(30-40gr)!
Όλα αυτά τα αποτελέσματα πολεμήθηκαν! Ο λόγος είναι ότι η βιταμίνη C δεν μπορεί να κατοχυρωθεί ευρεσιτεχνιακά και επειδή είναι φτηνή, δεν είναι εκμεταλλεύσιμη από τις φαρμακευτικές εταιρείες! Παρ’ όλα αυτά ,πρόσφατα, το 2008, οι Αμερικάνοι συνιστούν και πάλι την ενδοφλέβια χορήγηση της βιταμίνης C για την αντιμετώπιση του καρκίνου. Ίσως κάνουν αυτή τη στροφή επειδή τα Ασφαλιστικά Ταμεία τους και οι Ασφαλιστικές Εταιρείες έχουν επιβαρυνθεί πολύ από τα πανάκριβα χημειοθεραπευτικά και με την οικονομική κρίση που υπάρχει, προσπαθούν να ξαλαφρώσουν τα Ταμεία τους .Ενδίδουν στην αλήθεια δηλαδή, εξ οικονομικής ανάγκης! Βέβαια υπάρχουν και οι τίμιοι και ειλικρινείς ερευνητές οι οποίοι αποφάσισαν να αναψηλαφήσουν παλιά δεδομένα και να δουν κατά πόσον είναι επίκαιρα και αποτελεσματικά. Υπάρχει μια βάση δεδομένων στο Ίδρυμα Pauling όπου συγκεντρώνονται όλα τα που έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς για τη βιταμίνη C. Εκεί έχουμε στείλει κι εμείς τα αποτελέσματα των πειραματικών μας μελετών. Τα σημαντικά αποτελέσματα που έχουμε από τις κλινικές μας έρευνες σε ασθενείς, τα έχουμε δημοσιεύσει μόνο στο περιοδικό: Materia Medica Greca. Να σημειώσουμε ότι εμείς δεν χρησιμοποιούμε μόνη της τη Βιταμίνη C, αλλά ένα συνδυασμό αντιοξειδωτικών, για να εξουδετερώνουμε τα αρνητικά τους ! Σχεδιάζουμε θεραπευτικά σχήματα με ουσίες αντικαρκινικές, ήπιες, μη τοξικές, , που τα χορηγούμε αυτόνομα ή παράλληλα με τις κλασσικές θεραπείες. Υποστηρίζουμε ότι δεν πρέπει να γίνονται επιδημιολογικές μελέτες μονοθεραπείας , γιατί η χορήγηση μόνο μιας ουσίας πιθανόν να μην έχει θετικά αποτελέσματα, αλλά μπορεί να έχει και αρνητικά !Πρέπει κανείς να σκεφτεί ολιστικά όταν προσπαθεί να θεραπεύσει.
Κάνοντας έναν απολογισμό, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ερευνητική δραστηριότητα του Εργαστηρίου μας από το 1978 μέχρι σήμερα στράφηκε κατά κύριο λόγο στον ρόλο των ελευθέρων ριζών, στην πυροδότηση και την εξέλιξη πολλών ταυτοχρόνως παθοφυσιολογικών φαινομένων, πολύ σημαντικών για την εγκατάσταση και εξέλιξη των κύριων εκφυλιστικών νόσων του ανθρώπου και των ζώων. Μέσα στις εν λόγω παθοφυσιολογικές καταστάσεις περιλαμβανόταν η χημική καρκινογέννεση και ο καρκίνος, η συσσώρευση των αιμοπεταλίων και ο ρόλος της στα θρομβοεμβολικά επεισόδια τα αφορώντα π.χ τον μυοκαρδιακό ιστό (οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου) και τα θρομβοεμβολικά εγκεφαλικά επεισόδια
Το μεγαλύτερο ποσοστό των πειραματικών εργασιών που προγραμματίστηκαν στο Εργαστήριο Φυσιολογίας για την δεκαετία του 1980 και κατόπιν για την δεκαετία του 1990 αφορούσε :
1ον) την αναστολή της χημικής καρκινογένεσης,
2ον) την χρήση των διατροφικών αντιοξειδωτικών ως αναστολέων της καρκινογένεσης και ως αντικαρκινικών φαρμάκων,
3ον) την επισήμανση του ρόλου των διατροφικών αντιοξειδωτικών ως αναστολέων της αιμοπεταλιακής συσσώρευσης και της θρόμβωσης,
4ον) την χρήση των αντιοξειδωτικών ως ουσιών που ενεργοποιούν την διαδικασία του αυτόματου θανάτου στα καρκινικά κύτταρα αλλά που προστατεύουν τα φυσιολογικά,
5ον) την ευεργετική δράση των αντιοξειδωτικών ουσιών στα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος,
6ον) την μελέτη της δράσης των αντιοξειδωτικών ως αντιφλεγμονωδών παραγόντων
7ον) τον ρόλο των αντιοξειδωτικών ουσιών στον κυτταρικό κύκλο των καρκινικών κυττάρων.
Αντί του μάνα, χολή!
«Το 1989,είκοσι χρόνια πριν, εμείς ανακοινώσαμε θετικά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση του καρκίνου με τη χορήγηση βιταμινών και προβιταμινών. Τότε δεχτήκαμε μεγάλη επίθεση! Κατηγορηθήκαμε από το ελληνικό ιατρικό κατεστημένο και ειδικά το ογκολογικό! Αντιμετωπίσαμε μεγάλη αμφισβήτηση μέσω εφημερίδων, ραδιοφώνων και τηλεοράσεων! Υποβάλλαμε τότε ερώτημα προς τον Ελληνικό Οργανισμό Φαρμάκων , ο οποίος απάντησε ότι : «Εφ’ όσον οι ουσίες αυτές είναι εγκεκριμένες από τον ΕΟΦ και εφ’ όσον αυτός που τις χορηγεί είναι γιατρός, έχει το δικαίωμα να επιλέξει για τον ασθενή του όποια θεραπεία θεωρεί κατάλληλη». Έτσι έπαψαν να μας κατηγορούν για τη χρήση των βιταμινών, αλλά βρίσκαμε από τότε μπροστά μας εμπόδια στην ακαδημαϊκή μας εξέλιξη !Οι πρωτοπόροι στην Ελλάδα σταυρώνονται!
Βέβαια, σήμερα τέτοιες ουσίες αντιοξειδωτικές χρησιμοποιούνται ευρέως , είτε ως συμπληρώματα διατροφής, είτε τις προσθέτουν σε χυμούς που πωλούνται συσκευασμένοι και διαφημίζονται στην τηλεόραση ,ή σε καλλυντικά ,κ.α, είτε έχουν μπει ως ενισχυτικές του οργανισμού των χημειοθεραπευομένων, είτε για να μειώσουν τις παρενέργειες των χημειοθεραπευτικών!
Δεν έχουν καθιερωθεί όμως ακόμα ως συμπληρωματική θεραπεία. Μόλις πέρυσι αρχίσανε στην Αμερική να χορηγούνται γιατροί υψηλές δόσεις βιταμίνης C ενδοφλεβίως και ελπίζουμε να αναγνωριστεί αυτή η θεραπεία με ήπιες φυσικές ουσίες στους καρκινοπαθείς!».
Για ξαναγυρίσουμε λοιπόν στα ψητά. Τα ψητά έχουν βενζοπυραίνιο όταν το λίπος τους καίγεται στα κάρβουνα, ή όταν στην σχάρα ή στην ψηστιέρα συσσωρεύεται καμένο λίπος που γίνεται κάρβουνο και καίγεται και ξανακαίγεται αν δεν πλένουμε κάθε φορά τη σχάρα και την ψησταριά. Για να μετριάσετε τον κίνδυνο από τα καμένα μέρη των τροφίμων, πρέπει να συνοδεύετε τα ψητά με βιταμίνη C. Tη βιταμίνη C θα τη βρείτε στο λεμόνι που στύβετε πάνω από τα ψητά, σε ένα φυσικό χυμό πορτοκάλι ή σε μία νωπή σαλάτα που θα βάλετε στο τραπέζι. Έτσι μετριάζετε τον κίνδυνο. Δεν τον εξαλείφετε όμως και αν τρώτε συχνά ψητά ως υγιεινά, ξανασκεφτείτε το μετά από όσα διαβάσατε εδώ.
Η ανακάλυψη των αντικαρκινικών ουσιών.
Η φωτεινή προσωπικότητα του Καθηγητή Γ. Καλλίστρατου, καθόρισε μια επίπονη και επίμονη επιστημονική διαδρομή που συνεχίζεται ως τώρα από τους συνεργάτες του.
Σπούδασε Οδοντιατρική, Χημεία και Ιατρική στην Αίγυπτο, Ελλάδα και Γερμανία. Απέκτησε δύο διδακτορικά διπλώματα από το Πανεπιστήμιο του Αμβούργου, εξειδικεύτηκε στην Κλινική Χημεία. Εργάστηκε ως ακαδημαϊκός ερευνητής στην Γερμανία πολλά χρόνια, κυρίως στο Ινστιτούτο Max Planck, από όπου και προτάθηκε ως υποψήφιος για το βραβείο Νobel Φυσιολογίας και Ιατρικής.
Επειδή θα ήταν ωφέλιμο αναφερθούμε εκτενέστερα στην σπουδαία προσωπικότητα του Γ. Καλλίστρατου, θα σας παραπέμψουμε σε ειδικό άρθρο σε άλλη σελίδα της Holistic Life.
Προς το παρόν τον βρίσκουμε στο Ινστιτούτο Max Planck της Γερμανίας, όπου με μια ομάδα από το Μιλάνο μελετούσαν ένα λιποειδές πολυορμονικό το οποίο βρίσκεται σε υψηλές τιμές στο οργανισμό όσων πάσχουν από λευχαιμία και καρκινικούς όγκους .Το λιποειδές αυτό το ονόμασαν μαλιολιπίνη (κακή λιπίνη). Στην προσπάθεια να απομονώσουν τη μαλιολιπίνη για να δημιουργήσουν ένα τεστ ώστε να την ανιχνεύουν έγκαιρα , για την πρώιμη διάγνωση του καρκίνου, ανακάλυψαν τις ουσίες που αδρανοποιούν τις καρκινογόνες ουσίες!
Μαζί με τον γνωστό Γερμανό Φυσικό Alexander Fau, στο εργαστήριο ουρολογίας Τimmerman, δοκίμασαν να χορηγήσουν σε μεγάλα ζώα (χοίρους, αγελάδες) το ισχυρό καρκινογόνο βενζοπυραίνιο, ώστε να αναπτύξουν καρκινικούς όγκους και να πάρουν από το σώμα των ζώων αυτών τους όγκους να τους εκχυλίσουν και να παράξουν αρκετή ποσότητα μαλιολιπίνης ώστε να μπορέσουν να κάνουν τα τεστ ανίχνευσης μέχρις ότου την κάνουν συνταγή για να την έχουν στα εργαστήρια.
• Το βενζοπυραίνιο είναι γνωστό χημικό καρκινογόνο που περιέχεται μεταξύ άλλων και στον καπνό του τσιγάρου, στην άσφαλτο ,στο ψημένο στα κάρβουνα κρέας κ.α. Η ποσότητα που δημιουργεί καρκίνο σε 80 μέρες στα πειραματόζωα στο μέγεθος αρουραίου, είναι 10 χιλιοστά του γραμμαρίου, ποσότητα που υπάρχει μέσα σε 2.000.000 τσιγάρα.
Παρ’ όλο που οι επιστήμονες χορήγησαν βενζοπυραίνιο σε υψηλές ποσότητες (2-5 gr) σε κάθε ζώο, δεν δημιούργησε καρκίνο στα ζώα αυτά! Αυτό το παράδοξο, έκανε τους επιστήμονές να σκεφτούν ότι στο σώμα των ζώων υπήρχαν ουσίες οι οποίες εξουδετέρωναν την καρκινογόνο δράση του βενζοπυραινίου!
• Η ρύπανση από την πλευρά των πετρελαιοειδών είναι κυριαρχούσα. Δεύτερη είναι η ρύπανση από τη διασπορά των μετάλλων, η οποία είναι πιο ανθεκτική και πιο επιβλαβής!
Με μια σειρά συστηματικών πειραμάτων ο Γ. Καλλίστρατος και ο Α. Faou ανακάλυψαν ομάδες ουσιών οι οποίες υπάρχουν στο σώμα των ζώων και του ανθρώπου και εξουδετερώνουν τα χημικά καρκινογόνα που μοιάζουν με το βενζοπυραίνιο, ή τους πολυκυκλικούς υδρογονάνθρακες , τα φυτοφάρμακα κ.λ.π!!!
• Συνέθεσαν και κάποιες ουσίες, αλλά όταν τις δοκίμασαν στα πειράματα, διαπίστωσαν ότι οι συνθετικές αυτές ουσίες είναι πιο τοξικές. !
Στη συνέχεια ανακάλυψαν μια βιοχημική οδό μέσα στο σώμα των εμβίων όντων, την οδό των πολυαμινών. Δοκιμάζοντας τις πολυαμίνες, είδαν ακόμα πιο εντυπωσιακά αποτελέσματα κατά του καρκίνου! Δημιούργησαν ένα κατάλογο ουσιών τις οποίες παράγει το ίδιο το σώμα και εξουδετερώνουν τα καρκινογόνα.. Δοκίμασαν σε πειράματα, in vitro περισσότερο και in vivo, τις φυσικές αυτές αντικαρκινικές ουσίες και είδαν καταπληκτικά αποτελέσματα! Ανακάλυψαν δηλαδή τα γνωστά σε όλους μας σήμερα, αντιοξειδωτικά.
Ο γνωστός Αμερικανός Νομπελίστας Βιοχημικός Linus Pauling πήρε στοιχεία και άρχισε να εργάζεται επί του θέματος αυτού .Είναι οι θεωρίες του Pauling που καθιέρωσαν την εποχή εκείνη την αντικαρκινική δράση υψηλών δόσεων βιταμίνης C.
Η συνέχεια στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων….
Βιταμίνες, προβιταμίνες….
Το 1978 ο Γ .Καλλίστρατος έρχεται στην Ελλάδα ως καθηγητής Πειραματικής Φυσιολογίας στην νεοσύστατη Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων.(Το 1978-79 Κοσμήτορας της Ιατρικής Σχολής, 1979-80 αντιπρύτανης, 1980-81 πρύτανης, 1981-82 προπρύτανης Πανεπιστημίου Ιωαννίνων).
Τα πειράματα τα σχετικά με τις αντικαρκινικές ουσίες συνεχίστηκαν στο Τμήμα Φυσιολογίας του εν λόγω Πανεπιστημίου Στην ερευνητική ομάδα του Γ. Καλλίστρατου μετέχουν και οι νυν Καθηγητές της Σχολής Α. Ευαγγέλου και Σ. Καρκαμπούνας. Μετά τον θάνατο του Γ. Καλλίστρατου στις 21.6.2001, οι έρευνες δεν σταμάτησαν .
Ο Καθηγητής Α. Ευαγγέλου και ο Καθηγητής Σπύρος Καρκαμούνας θυμούνται:
« Ο Καθηγητής Καλλίστρατος ήταν σπουδαίος άνθρωπος και Επιστήμων! Συνεργάστηκα μαζί του ως Επιμελητής από τότε που ήρθε στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων, λέει ο Α. Ευαγγέλου. Στην ομάδα προστέθηκε και ο Σπύρος Καρκαμπούνας ο οποίος ήταν φοιτητής τότε.
Αποφασίσαμε τα πειράματα να τα κάνουμε όχι τόσο in vitro αλλά πιο πολύ in vivo, δηλαδή, πιο βιολογικά . Σε αυτά τα in vivo πειράματα δοκιμάσαμε ουσίες φυσικές ,ατοξικές ,από τις οποίες οι πιο σημαντική ήταν το ασκορβικό οξύ, δηλαδή η βιταμίνη C,αλλά και καροτένια .Επίσης δοκιμάσαμε συνδυασμούς φυσικών ουσιών και είχαμε πολύ ενθαρρυντικά αποτελέσματα! Είδαμε ότι οι φυσικές ουσίες λειτουργούσαν και προληπτικά και θεραπευτικά κατά του καρκίνου! Τις εργασίες αυτές τις δημοσιεύσαμε σε έγκυρα διεθνή περιοδικά.
• Καταλήξαμε στο συμπέρασμα ότι ουσίες σαν αυτές που παίρνει ο άνθρωπος από τη διατροφή του όπως η βιταμίνη C, η βιταμίνη Ε, το β-Καροτένιο κ. α, ουσίες δηλαδή που περιέχονται και σε σκευάσματα τα οποία είναι εγκεκριμένα από τον ΕΟΦ και είναι μη τοξικές και έχουν ήπιες παρενέργειες ,μπορούν να ενισχύσουν τον οργανισμό και θα μπορούσαν να δοκιμαστούν και σε ανθρώπους, χωρίς να κινδυνεύει ο ασθενής.
• Να διευκρυνήσουμε εδώ, ότι πιθανότατα, οι ουσίες αυτές , συνδεδεμένες και με άλλα μόρια, απορροφώνται καλύτερα από τον οργανισμό και σε υψηλότερα ποσά. Η μονοθεραπεία μπορεί να δημιουργεί, αντί να εξουδετερώνει τις ελεύθερες ρίζες .Για παράδειγμα η βιταμίνη C όταν χορηγείται μόνη της, αντιμετωπίζοντας το οξειδωτικό στρες, μετατρέπεται και αυτή σε μία ελεύθερη ρίζα, την ασκορβική ρίζα η οποία είναι μεν βραδεία και δεν είναι τόσο τοξική, , αλλά μπορεί να προκαλέσει ζημιά. Και η βιταμίνη Ε παράγει μια τοκοφελινική ρίζα αντιμετωπίζοντας το οξειδωτικό στρες . Το μυστικό είναι να δίνεται ένας συνδυασμός, ώστε η μία ουσία να εξουδετερώνει τις παρενέργειες της άλλης!
• Επίσης να σημειώσουμε κάτι που έχουμε παρατηρήσει κι εμείς στα πειράματα που κάνουμε: αν η ποσότητα βιταμίνης C που χορηγούμε είναι μικρότερη από όσο χρειάζεται, όχι απλώς δεν θεραπεύει, αλλά αντίθετα μπορεί να επιταχύνει βιολογικές αντιδράσεις! Τα 40 mmol στα σωματικά υγρά είναι ένα καλό επίπεδο για να δράσει θεραπευτικά η βιταμίνη C. Σε συγκέντρωση 10mmol, για παράδειγμα, που είναι χαμηλό επίπεδο, η βιταμίνη C πυροδοτεί τις ελεύθερες ρίζες!!! Το γεγονός αυτό είναι γνωστό από το 1890 ως “ αντίδραση Fenton”. Αντίθετα, όταν η συγκέντρωση στα σωματικά υγρά είναι πάνω από τα 40 mmol, τότε δεν υπάρχει τρόπος να αναπτυχθούν ελεύθερες ρίζες. Σήμερα που το περιβάλλον είναι επιβαρυμένο και ο τρόπος ζωής έχει αλλάξει, χρειάζεται ο άνθρωπος 60mmol την ημέρα για να εξουδετερώσει τις ελεύθερες ρίζες. Βέβαια το επίπεδο των βιταμινών που χρειάζεται κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικό και θα πρέπει κανείς να παίρνει βιταμίνες ανάλογα με τις ανάγκες του οργανισμού του.
• Στη θεραπεία του καρκίνου, πρέπει να πετυχαίνουμε υψηλά επίπεδα για να έχουμε καλά αποτελέσματα. Οι πρώτοι που κάνανε πειράματα με βιταμίνη C ήταν ο Νομπελίστας Linus Pauling και ο Xειρουργός Ewan Cameron από τη Σκωτία. Χορηγούσαν σε καρκινοπαθείς τελικού σταδίου 10 gr βιταμίνης C ενδοφλεβίως, με πολύ καλά αποτελέσματα ! Αλλά και ο Ιάπωνας γιατρός Μ.Kodama θεράπευσε καρκίνο του πνεύμονος σε 3 μήνες με ισχυρές δόσεις βιταμίνης C ενδοφλεβίως(30-40gr)!
Όλα αυτά τα αποτελέσματα πολεμήθηκαν! Ο λόγος είναι ότι η βιταμίνη C δεν μπορεί να κατοχυρωθεί ευρεσιτεχνιακά και επειδή είναι φτηνή, δεν είναι εκμεταλλεύσιμη από τις φαρμακευτικές εταιρείες! Παρ’ όλα αυτά ,πρόσφατα, το 2008, οι Αμερικάνοι συνιστούν και πάλι την ενδοφλέβια χορήγηση της βιταμίνης C για την αντιμετώπιση του καρκίνου. Ίσως κάνουν αυτή τη στροφή επειδή τα Ασφαλιστικά Ταμεία τους και οι Ασφαλιστικές Εταιρείες έχουν επιβαρυνθεί πολύ από τα πανάκριβα χημειοθεραπευτικά και με την οικονομική κρίση που υπάρχει, προσπαθούν να ξαλαφρώσουν τα Ταμεία τους .Ενδίδουν στην αλήθεια δηλαδή, εξ οικονομικής ανάγκης! Βέβαια υπάρχουν και οι τίμιοι και ειλικρινείς ερευνητές οι οποίοι αποφάσισαν να αναψηλαφήσουν παλιά δεδομένα και να δουν κατά πόσον είναι επίκαιρα και αποτελεσματικά. Υπάρχει μια βάση δεδομένων στο Ίδρυμα Pauling όπου συγκεντρώνονται όλα τα που έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς για τη βιταμίνη C. Εκεί έχουμε στείλει κι εμείς τα αποτελέσματα των πειραματικών μας μελετών. Τα σημαντικά αποτελέσματα που έχουμε από τις κλινικές μας έρευνες σε ασθενείς, τα έχουμε δημοσιεύσει μόνο στο περιοδικό: Materia Medica Greca. Να σημειώσουμε ότι εμείς δεν χρησιμοποιούμε μόνη της τη Βιταμίνη C, αλλά ένα συνδυασμό αντιοξειδωτικών, για να εξουδετερώνουμε τα αρνητικά τους ! Σχεδιάζουμε θεραπευτικά σχήματα με ουσίες αντικαρκινικές, ήπιες, μη τοξικές, , που τα χορηγούμε αυτόνομα ή παράλληλα με τις κλασσικές θεραπείες. Υποστηρίζουμε ότι δεν πρέπει να γίνονται επιδημιολογικές μελέτες μονοθεραπείας , γιατί η χορήγηση μόνο μιας ουσίας πιθανόν να μην έχει θετικά αποτελέσματα, αλλά μπορεί να έχει και αρνητικά !Πρέπει κανείς να σκεφτεί ολιστικά όταν προσπαθεί να θεραπεύσει.
Κάνοντας έναν απολογισμό, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η ερευνητική δραστηριότητα του Εργαστηρίου μας από το 1978 μέχρι σήμερα στράφηκε κατά κύριο λόγο στον ρόλο των ελευθέρων ριζών, στην πυροδότηση και την εξέλιξη πολλών ταυτοχρόνως παθοφυσιολογικών φαινομένων, πολύ σημαντικών για την εγκατάσταση και εξέλιξη των κύριων εκφυλιστικών νόσων του ανθρώπου και των ζώων. Μέσα στις εν λόγω παθοφυσιολογικές καταστάσεις περιλαμβανόταν η χημική καρκινογέννεση και ο καρκίνος, η συσσώρευση των αιμοπεταλίων και ο ρόλος της στα θρομβοεμβολικά επεισόδια τα αφορώντα π.χ τον μυοκαρδιακό ιστό (οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου) και τα θρομβοεμβολικά εγκεφαλικά επεισόδια
Το μεγαλύτερο ποσοστό των πειραματικών εργασιών που προγραμματίστηκαν στο Εργαστήριο Φυσιολογίας για την δεκαετία του 1980 και κατόπιν για την δεκαετία του 1990 αφορούσε :
1ον) την αναστολή της χημικής καρκινογένεσης,
2ον) την χρήση των διατροφικών αντιοξειδωτικών ως αναστολέων της καρκινογένεσης και ως αντικαρκινικών φαρμάκων,
3ον) την επισήμανση του ρόλου των διατροφικών αντιοξειδωτικών ως αναστολέων της αιμοπεταλιακής συσσώρευσης και της θρόμβωσης,
4ον) την χρήση των αντιοξειδωτικών ως ουσιών που ενεργοποιούν την διαδικασία του αυτόματου θανάτου στα καρκινικά κύτταρα αλλά που προστατεύουν τα φυσιολογικά,
5ον) την ευεργετική δράση των αντιοξειδωτικών ουσιών στα κύτταρα του ανοσοποιητικού συστήματος,
6ον) την μελέτη της δράσης των αντιοξειδωτικών ως αντιφλεγμονωδών παραγόντων
7ον) τον ρόλο των αντιοξειδωτικών ουσιών στον κυτταρικό κύκλο των καρκινικών κυττάρων.
Αντί του μάνα, χολή!
«Το 1989,είκοσι χρόνια πριν, εμείς ανακοινώσαμε θετικά αποτελέσματα στην αντιμετώπιση του καρκίνου με τη χορήγηση βιταμινών και προβιταμινών. Τότε δεχτήκαμε μεγάλη επίθεση! Κατηγορηθήκαμε από το ελληνικό ιατρικό κατεστημένο και ειδικά το ογκολογικό! Αντιμετωπίσαμε μεγάλη αμφισβήτηση μέσω εφημερίδων, ραδιοφώνων και τηλεοράσεων! Υποβάλλαμε τότε ερώτημα προς τον Ελληνικό Οργανισμό Φαρμάκων , ο οποίος απάντησε ότι : «Εφ’ όσον οι ουσίες αυτές είναι εγκεκριμένες από τον ΕΟΦ και εφ’ όσον αυτός που τις χορηγεί είναι γιατρός, έχει το δικαίωμα να επιλέξει για τον ασθενή του όποια θεραπεία θεωρεί κατάλληλη». Έτσι έπαψαν να μας κατηγορούν για τη χρήση των βιταμινών, αλλά βρίσκαμε από τότε μπροστά μας εμπόδια στην ακαδημαϊκή μας εξέλιξη !Οι πρωτοπόροι στην Ελλάδα σταυρώνονται!
Βέβαια, σήμερα τέτοιες ουσίες αντιοξειδωτικές χρησιμοποιούνται ευρέως , είτε ως συμπληρώματα διατροφής, είτε τις προσθέτουν σε χυμούς που πωλούνται συσκευασμένοι και διαφημίζονται στην τηλεόραση ,ή σε καλλυντικά ,κ.α, είτε έχουν μπει ως ενισχυτικές του οργανισμού των χημειοθεραπευομένων, είτε για να μειώσουν τις παρενέργειες των χημειοθεραπευτικών!
Δεν έχουν καθιερωθεί όμως ακόμα ως συμπληρωματική θεραπεία. Μόλις πέρυσι αρχίσανε στην Αμερική να χορηγούνται γιατροί υψηλές δόσεις βιταμίνης C ενδοφλεβίως και ελπίζουμε να αναγνωριστεί αυτή η θεραπεία με ήπιες φυσικές ουσίες στους καρκινοπαθείς!».
Για ξαναγυρίσουμε λοιπόν στα ψητά. Τα ψητά έχουν βενζοπυραίνιο όταν το λίπος τους καίγεται στα κάρβουνα, ή όταν στην σχάρα ή στην ψηστιέρα συσσωρεύεται καμένο λίπος που γίνεται κάρβουνο και καίγεται και ξανακαίγεται αν δεν πλένουμε κάθε φορά τη σχάρα και την ψησταριά. Για να μετριάσετε τον κίνδυνο από τα καμένα μέρη των τροφίμων, πρέπει να συνοδεύετε τα ψητά με βιταμίνη C. Tη βιταμίνη C θα τη βρείτε στο λεμόνι που στύβετε πάνω από τα ψητά, σε ένα φυσικό χυμό πορτοκάλι ή σε μία νωπή σαλάτα που θα βάλετε στο τραπέζι. Έτσι μετριάζετε τον κίνδυνο. Δεν τον εξαλείφετε όμως και αν τρώτε συχνά ψητά ως υγιεινά, ξανασκεφτείτε το μετά από όσα διαβάσατε εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου